INTEGRACJA SENSORYCZNA (SI) to proces neurologiczny organizujący wrażenia płynące ze wszystkich zmysłów w taki sposób by mogły być użyte do celowego działania. W procesie tym informacje otrzymane ze wszystkich zmysłów mózg segreguje, rozpoznaje, interpretuje, łączy ze sobą i wcześniejszymi doświadczeniami odpowiadając na wymagania płynące ze środowiska. Dzięki temu dzieci rozwijają się prawidłowo. Adresatami metody SI są dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym o prawidłowym rozwoju, które doświadczają problemów   w codziennym funkcjonowaniu oraz dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, z niepełnosprawnością intelektualną, autyzmem, zespołem Downa, zespołem Aspergera i wiele innych. Głównym zadaniem tej metody jest dostarczenie kontrolowanej ilości bodźców sensorycznych poprzez różnorodne ćwiczenia. Terapia integracji sensorycznej ma postać „naukowej zabawy”, w której dziecko np.: tocząc się w beczce, huśtając na platformie bawi się i uczy jednocześnie.   Podczas terapii dziecko nie ćwiczy konkretnych umiejętności lecz poprawiając integrację sensoryczną wzmacnia procesy nerwowe leżące u podstaw tych umiejętności. A umiejętności te pojawiają się w sposób naturalny jako konsekwencja poprawy funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego.