Zakład Wychowawczy „Caritas” dla dziewcząt upośledzonych został założony w Częstochowie, w dniu 1 września 1956 roku przez Zgromadzenie Sióstr Zmartwychwstania Pańskiego. 1 lipca 1957 roku dzieci przyjechały na kolonie letnie do Mocarzewa. Stwierdzono, że warunki terenowo – zdrowotne są dużo lepsze dla dzieci umysłowo upośledzonych. Postanowiono Zakład Wychowawczy przenieść do Mocarzewa. Przeniesienie nastąpiło w dniu 1 września 1957 roku.
Zajęcia lekcyjne rozpoczęły się 16 września 1957 r., w budynku Sióstr Zmartwychwstanek, w którym mieścił się Zakład Wychowawczy. Szkoła liczyła 2 klasy, pierwszą i drugą. Z klasą I-szą rozpoczęła pracę nauczycielka Halina Rybakiewicz. Wychowawczynią klasy II-giej była Aniela Wójcik, jednocześnie pełniła funkcję kierowniczki Szkoły. Naukę w klasie pierwszej rozpoczęło 8 uczennic, a w klasie drugiej 7. Na zakończenie roku szkolnego 1957/ 58 zmieniła się liczebność uczennic w klasach, i tak klasa pierwsza liczyła 19 uczennic, a klasa II 15 uczennic.
W pierwszych tygodniach pracy szkoły, kierownik szkoły w Wólce pan Jan Skośkiewicz pośpieszył z pomocą, wypożyczając niezbędny sprzęt szkolny, a również PGR w Sannikach świadczył usługi.
W roku szkolnym 1960/61 szkoła została podłączona do linii elektrycznej.
W roku 1964 na stanowisko dyrektora szkoły powołano osobę świecką – panią D. Pindor, która przez długie lata pełniła tę funkcję. Wprowadzono do szkoły jako personel pedagogiczny pierwsze osoby świeckie. Siostry natomiast zajęły się prowadzeniem internatu. Mimo oddzielenia internatu i szkoły, istniała między nimi ścisła współpraca. W latach sześćdziesiątych Kuratorium kierowało do zakładu dziewczynki coraz bardziej upośledzone (umiarkowanie, a kilka lat później, nawet i znacznie). Szkołę Specjalną przekształcono na „Szkołę Życia”.
W 1970 roku została podjęta decyzja postawienia tymczasowego budynku tzn. baraku, w którym stworzono pomieszczenia na klasy lekcyjne, salę gimnastyczną, jadalnię i kuchnię. Odtąd szkoła znajduje się w oddzielnym parterowym budynku, potocznie zwanym „barakiem”.
Od 1975 roku liczba dziewcząt zwiększyła się do 68. W szkole od 1984 do 1991 roku kierownictwo pełniła
p. Stanisława Ambroziak. Mimo tych zmian, między szkołą a internatem nadal istniała ścisła współpraca. Już od 1985 roku były prowadzone rozmowy odnośnie rozbudowy. Barak służący jako budynek szkolny miał funkcjonować 10 lat, służył jednak do 2000 roku.
W 1992 roku cała placówka została oddana w ręce Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstanek. Szkoła i internat zaczęły funkcjonować jako Zakład Opiekuńczo – Wychowawczy Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstania Pańskiego im. Matki Celiny Borzęckiej w Mocarzewie. Dyrektorem placówki została mianowana siostra Bożena Wróbel. Ośrodek został placówką Zgromadzenia, z ustawowymi dotacjami państwa. Obecna siostra dyrektor zaczęła realizować wcześniejsze plany rozbudowy. W roku 1993 rozpoczęły się pierwsze prace.
01 września 1999 roku utworzono w Mocarzewie Zespół Szkół Specjalnych.
Dyrektorem Zespołu Szkół Specjalnych w Mocarzewie została s. M. Bożena Wróbel, która również pełniła obowiązki dyrektora Ośrodka. W 2001 roku rozpoczęto budowę Sali gimnastycznej, którą zakończono w 2003 roku.
Od 2009 roku dyrektorem Specjalnego Ośrodka Wychowawczego im. Matki Celiny Borzęckiej i Zespołu Szkół Specjalnych w Mocarzewie jest s. Bernadetta Pogorzelska, która z wielkim zapałem i zaangażowaniem tworzy bezpieczne warunki przebywania uczniów w szkole, unowocześnia warsztat pracy oraz dba o promocję szkoły w środowisku lokalnym i perspektywiczny rozwój powierzonej placówki.