” W imię najbardziej podstawowej
ludzkiej solidarności i tym bardziej
w imię miłości bliźniego człopiek
stając wobec cierpienia drugiej osoby,
musi się zatrzymać , wzruszyć,
postępując tak, jak biblijny Samarytanin z ewangelicznej przypowieści” Jan Paweł II
Z okazji XXIV Dnia Papieskiego zadaliśmy Panu Bogu bardzo trudne pytania.
Pytania o cierpienie i starość. A odpowiedzi na nie poszukaliśmy razem ze
św. Janem Pawłem II
Papież Jan Paweł II uczy nas, że cierpienie może być czasem pełnym nadziei. To właśnie wtedy, gdy mamy złamane 
dotyka nas jakieś nieszczęście
Pan Bóg chce działać i daje nam siłę do wytrzymania każdej trudności.
Papież przypomina nam, że w cierpieniu nigdy nie jesteśmy sami. Każda przykrość
i nieszczęście upodabniają nas do Pana Boga. On doskonale wie, co czujemy, bo sam to przeżywał, dlatego nie bójmy się prosić Go o pomoc
Jan Paweł II uczy nas, że cierpimy wtedy, kiedy ktoś albo coś zabiera nam dobro. Dlatego potrzebujemy nawzajem obdzielać się dobrocią. Lekarstwem na każde zło jest drugi człowiek i jego miłość
Papież uczy nas, że cierpienie i choroba nigdy nie jest karą. Czasem tak po prostu jest i nie potrafimy tego zrozumieć. Jan Paweł II podpowiada jednak, że w czasie smutku i nieszczęścia mamy ogromną szansę na obudzenie w nas dobra – zatroszczenie się o siebie i drugiego człowieka.
Papież uczy nas, że Pan Bóg jest wrażliwy na każdy rodzaj cierpienia – na ból ciała i duszy. Sam wiele wycierpiał podczas swojego życia na ziemi. Często chodził głodny, bywał bezdomny, wyśmiewany, poniżany, wiele razy planowano Go zabić. Śmierć Pana Jezusa na krzyżu, a potem Jego zmartwychwstanie pokazało nam, że zło i ból nigdy nie wygra.
